Motyle podróżują do Chorwacji- Erasmus +

Opublikowano: 2024-03-18 08:23, Numer artykułu: 80209 , Autor: E.Michalczyk

TEMAT KOMPLEKSOWY:  „KARNAWAŁ Z DALMATYŃCZYKIEM LUKĄ”  - poznajemy Chorwację z Erasmusem                                         

 

Dziecko :

-       wykazuje zainteresowanie wiedzą o świecie, innych krajach

-       poznaje zwyczaj karnawałowy Chorwacji, legendy i symbole Chorwacji

-       poszerza wiadomości nt. zabytków, obiektów wpisanych na Listę UNESCO i atrakcji turystycznych tego kraju

-       zna proste zwroty w j. chorwackim

-       poznaje ludową twórczość muzyczną Chorwacji

-       rozwija poczucie rytmu w chorwackim tańcu  – zna podstawowe kroki i figury

-       rozwija kreatywność oraz wyraża swoje uczucia i emocje podczas zabaw dramowych

-       rozwija inwencje twórczą, podejmuje działalność plastyczno – konstrukcyjną

 

 

BUBAMARA

Jedne noći bubamara jako tužna bila,
netko joj je sakrio točkice sa krila,
plakala je, tužna bila na mirisnom cvijetu,
nitko nije od nje bio tužniji na svijetu.
A u zoru je došlo sunce, presretna je bila
ono joj je vratilo, točkice na krila !

 

 

BIEDRONKA

Pewnej nocy biedronka była bardzo smutna,

ktoś ukrył kropki na jej skrzydłach,

płakała, była smutna na pachnącym kwiecie,

nikt na świecie nie był bardziej smutny od niej.

A o świcie wzeszło słońce, była zachwycona

oddał jej kropki, na jej skrzydłach!

 

JUTARNJI POZDRAV wierszyk na powitanie


Sunce s neba,
tamu već briše,
otvori oči, ne spavaj više!

Dobro ti jutro - maleni cvijete (ili žuti suncokrete),
Dobro ti jutro - sanjivo dijete !

 

PORANNE POWITANIA


Słońce z nieba
już rozgania ciemność,
otwórz oczy, nie śpij już!

Dzień dobry - kwiatuszku (lub żółtym słoneczniku),
Dzień dobry - marzycielskie dziecko!

 

 

 

Hymn tłumaczenie

Lijepa naša domovino,

Oj junačka zemljo mila,

Stare slave djedovino,

 da bi vazda sretna bila!

 

Mila kano si nam slavna,

Mila si nam ti jedina.

Mila kuda si nam ravna,

Mila kuda si planina!

 

Teci Dravo, Savo teci,

Nit ti Dunav silu gubi,

Sinje more svijetu reci,

Da svoj narod Hrvat ljubi.

 

Dok mu njive sunce grije,

Dok mu hrašće bura vije,

Dok mu mrtve grobak krije,

Dok mu živo srce bije!

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,hymn_chorwacji,lijepa_na_a_domovino.html

HYMN

PIĘKNAŚ TY, NASZA OJCZYZNO

Pięknaś Ty, nasza ojczyzno,

oj, droga ziemio bohaterów,

spadkobierczyni dawnej chwały –

niech Ci zawsze szczęście sprzyja!

 

Drogaś nam w sławie swojej,

Droga jesteś nam, jedyna!

Drogie są nam Twe doliny,

Drogie również Twoje wzgórza!

 

Płyńcie, Drawo i Ty, Sawo,

Ty, Dunaju, nie trać siły –

Błękit morza powie światu,

że swój naród Chorwat kocha.

 

Dopóki jego pola ogrzewa słońce,

Dopóki w dąbrowach szumi wiatr,

Dopóki martwych chowają,

Dopóki mu serce żywo bije!

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,hymn_chorwacji,lijepa_na_a_domovino.html

 

 

 

 

LEGENDA O ZAGRZEBIU  - STOLICY CHORWACJI

Pierwsza legenda:

 

Dawno, dawno temu w miejscu dzisiejszego głównego placu Zagrzebia znajdowało się źródło wody (dzisiejsza studnia Manduševac). Dziewczyna Manda stała obok tego źródła. W tym momencie przechodził obok rycerz na koniu, który był tak zmęczony i spragniony, że zdołał jedynie powiedzieć: „Mando, kochanie, chwyć to (zagrabi)!”

 

Zgodnie z tym powiedzeniem swoją nazwę otrzymali Zagrzeb a Zagrzeb od „zagrabi”.

 

2. Legenda:

 

Córka króla Krešimira, Manduša, była zakochana w Banie Dobromirze, którego uważała za swojego rycerza i obrońcę. Niedługo potem węgierski książę Emerik oświadczył się Mandušie. Król Krešimir w imię pokoju postanowił dać mu rękę córki. Kiedy Maduša usłyszała, jaki los ją czeka, gorzko płakała przez trzy dni.

Króla Krešimira dręczyło sumienie, dlatego nakazał, aby Ban Dobromir towarzyszył królewskiej Mandušie w drodze do jej przyszłego męża. Kiedy zbliżyli się do rzeki Drawy, Manduša i Dobromir ze smutkiem zdali sobie sprawę, że wkrótce będą musieli się rozstać, ale wtedy dowiedzieli się, że węgierski książę Emerik nie żyje.

 

Wrócili. Susza tego lata zamieniła również rzeki w błotniste drogi, a strumienie wyschły na zalesionym terenie, przez który płynęły w kierunku Sawy. Byli strasznie spragnieni. W końcu Ban Dobromir poprosił Mandušę o pomoc. Manduša ponownie chwyciła swoją różdżkę z gałęzi, gałąź zatrzęsła się w jednym miejscu, Manduša wykrzyknęła: „Drap!” Wkrótce pojawiła się woda, przezroczysta i zimna.

W nocy Ban powiedział Mandušie: „Tam, należy zbudować miasto”. Manduša zgodził się i zapytał go, jak będzie nazywać się to miasto. Dobromir odpowiedział, że wie tylko tyle, że odnaleziona przez nią studnia na zawsze będzie nosić imię jej imienia Manduševac i zapytał, co krzyczała, zanim zaczęli kopać. Manduša powiedział: „Zagrzebie…, chyba tak powiedziałem”, a Dobromir wykrzyknął: „Więc niech to miasto będzie się nazywać Zagrzeb!”

 

 

 

 

 

 

LEGENDA O 13 KRASNALACH

 

Krasnale narodziły z twardej skały i początkowo było ich trzynaście.

Ciągle kręcili się wokół ludzi, nagradzając ich lub karząc, pomagając im lub przeszkadzając. W czasach narodzin krasnli i nieco później wody były czyste, lasy dziewicze, a drogi można było łatwo przedostać się z jednej osady do drugiej.

Jednak od tego czasu aż do chwili obecnej krasnale zmuszone są wycofywać się do ukrytych zakątków nad i pod powierzchnią ziemi, gdzie dobrze się ukrywają.

To samo dotyczy krasnoludków, jak królika na łące czy jelenia w lesie, jeśli nie przyjrzysz się uważnie: możesz ich nie zobaczyć, ale na pewno tam są!

LEGENDA O CHORWACKICH WRÓŻKACH

 

Chorwackie wróżki rodzą się z rosy czerwonogłowych jesiennych kwiatów.
Czasami mają skrzydła, a ten, kto słyszy ich pieśń, nigdy jej nie zapomina. Żyją w chmurach, na ziemi, w wodzie i morzu. Budują piękne zamki na chmurach. Istnieją również wille górskie. Pełnią rolę św. Eliasza we wszystkich zjawiskach atmosferycznych. Zbierają chmury, wywołują burze, chronią przed gradem. Żyją w gwiazdach.
Żywią się tylnym mlekiem. Czekając na słońce, jeżdżą na jeleniach.
Niektóre wróżki wodne są złe, a wróżki powietrzne są dobre. Mogą bratać się z człowiekiem, jeśli im się to podoba.
W naszym regionie wspomina się o nich; Willa górska, góra Diklica, Nagorkinja, Zagorkinja, Vodena, Zdenčja, Potočja, willa morska, Morkinjica, która mieszka w jaskini nad morzem, Šumnjača, która mieszka w lesie, Villa Drvarica, która mieszka w koronach drzew.
Jest domem dla chorwackich willi; Mosor, Prolog, Biokovo, Velebit, Crljene stine więcej Brist, wąwóz Omiš, ich miejscem odpoczynku jest wyspa Jabuka, która jest także ogrodem willi Velebit. Niektóre wille mieszkały niedaleko Samoboru w jaskini przy drodze na Palačnik, były też w Rudarskiej Dradze. W pobliżu Stubicy, przy źródle Koritnjak, kąpią się wieczorem w kamiennej niecce. Istnieje legenda o zaczarowanych wróżkach, które żyły na południe od Stapiny, na belkach Tul. Żyją na gwiazdach i w chmurach.
Wróżki często można spotkać w pobliżu starych dębów.
Wróżki górskie również chodzą do jaskiń, zamieniając się w węże. Wróżki wodne żyją w rzekach lub morzu. Niektóre z nich, jak syreny, są w połowie kobietami, w połowie rybami. Czasami zamieniają się w łabędzia lub mają ciało kobiety i łabędzie nogi. Vilska Devka mieszka nad wodospadami. Woda tam nie szumi, jest przejrzysta, ale nic w niej nie widać, słychać tylko piosenkę. Nikt nigdy nie tonie w wodzie jeziora pośrodku wodospadu. Świetlik leśny to włochata kobieta, która zawsze szuka ciepła, więc wkrada się między bydło w zagrodach, między pasterzy, gdy śpią na stodole, nie jest złośliwa.
Wróżki są śmiertelne, ale żyją znacznie dłużej niż ludzie.

Piosenka do tańca

Nemoj, nemoj, nemoj, Kate,

Nemoj slušat svoju mater!

Protiv mene ti brontula.

Nemoj, nemoj, jesi čula?

 

Nemoj, nemoj, oko moje,

Nemoj slušat svoje doma.

Ja sam pravi čovjek za te:

Vjeruj meni, pušti mater.

 

Pušti mater, pušti ćaću.

Dođi, Kate, čekat ja ću.

Čekat ću te, ti ćeš doći:

Ljubit ću te cijele noći.

 

Ljubit ću te, grlit ću te,

Opet majci vratit ću te.

Nek' ti vidi mater stara '

Ko te ljubi, a 'ko vara!

 

Flaga Chorwacji składa się z trzech poziomych pasów: czerwonego, białego i niebieskiego. Po środku flagi usytuowany jest chorwacki herb. Składa się on z biało-czerwonej szachownicy.

Szachownica jest symbolem wielkiego zwycięstwa narodu chorwackiego. Zaczęło się od tego, że żyjący w dziesiątym wieku ról Držislav został wzięty do niewoli przez Wenecjan. Wraz z weneckim dożą, Piotrem II Orseolo rozegrał trzy partie szachów. Stawką gry była wolność króla. Pięć małych tarcz przedstawia pięć regionów historycznych (od lewej do prawej): Chorwację, Dubrownik, Dalmację, Istrię i Slawonię.

Kuna, czyli Chorwacka waluta

Kuna – była waluta Chorwacji

 

Ważnym elementem, z którym mimo rozwoju płatności elektronicznej nadal się spotykamy przy wyjazdach zagranicznych są lokalne pieniądze. Obecnie środkiem płatniczym w Chorwacji jest euro. Nazwa poprzedniej waluty: Kuna waluty, nawiązuje do okresu średniowiecza, gdzie skóry kun były wykorzystywane w handlu jako miernik wartości. Na chorwackich kunach można było podziwiać takie zabytki jak choćby: starożytny rzymski amfiteatr w Puli, Pałac Dioklecjana w Splicie czy starówkę Dubrownika.

 

Hymn Chorwacji - Pięknaś ty nasza ojczyzno

Słowa napisał Antun Mihanović. Po raz pierwszy tekst był opublikowany w 1835 roku pod tytułem "Chorwacka Ojczyzna".
W 1846 roku Josip Runjanin, kadet wojskowy, podłożył do słów muzykę. Harmonizacji jego melodii w 1861 roku prawdopodobnie dokonał V. Lichtenegger. Pod tytułem "Nasza piękna pieśń" była wykonana jako hymn Chorwacji podczas wystawy Stowarzyszenia Ekonomicznego Chorwacji i Sławonii w Zagrzebiu w 1891 roku.

 

 

Krawat

Elegancko ubranego mężczyzny nie można sobie wyobrazić bez krawata. Co ciekawe ten element ubioru jak i jego nazwę zawdzięczamy Chorwatom. W przeszłości Chorwaci nosili kolorowe chusty. Otrzymywali je oni najczęściej od swoich ukochanych na czas długiej rozłąki (np. wyprawy wojennej). Dzięki temu prezentowi łatwo mogli wspominać swoje partnerki. W 1660 roku Chorwaccy najemnicy wzięli udział w paradzie w Paryżu dla Króla Ludwika XIV. Ich chusty przypadły do gustu zarówno samego królowi (sam zaczął je nosić), arystokracji jak i paryżanom. Francuzi z entuzjazmem przejęli ten element ubioru. Nazwali go na cześć Chorwatów cravate (francuskie à la croate – w stylu chorwackim).  Stąd się wywodzi nazwa krawatu w większości europejskich języków.